SYSTEM MOTYWOWANIA ORAZ ZASADY WSPÓLNEJ ZABAWY W GRUPIE IVa

Za bardzo ważny element wychowania uznajemy kształcenie w dziecku wewnętrznej motywacji. Jesteśmy świadomi, iż proces ten wymaga więcej czasu niż edukacja przedszkolna, ale warto pracować nad nią już od najmłodszych lat. Kierując się dobrem dziecka, jego potrzebami i możliwościami, dostrzegamy następujące sposoby motywowania przedszkolaków do nauki, podejmowania wyzwań, prób zmian zachowania itp.:

• traktowanie dziecka jako partnera do rozmowy,

• stanowienie przez rodziców i nauczycieli wzoru do naśladowania dla dzieci,

• czytelny system nagradzania i wyciągania konsekwencji – w miarę możliwości spójny w domu i przedszkolu (szczególnie w przypadku dzieci wymagających dodatkowych działań wychowawczych); przyznawanie niematerialnych nagród; dawanie i odbieranie przywilejów jako sposób wpływania na postawę dziecka,

• ustalanie zasad i przestrzeganie czasu (umowa zobowiązuje obie strony),
• budowanie u dziecka pozytywnego obrazu siebie,

• wykorzystanie motywującego oddziaływania grupy rówieśniczej,

• chwalenie dziecka za udzielanie pomocy,

• przydzielanie dziecku obowiązków.
• SYSTEM MOTYWACJI DZIECI DO NABYWANIA ZACHOWAŃ POŻĄDANYCH
  
  System motywacji dzieci dotyczy eliminowania zachowań niepożądanych, nabywania właściwych nawyków, umiejętności i postaw, czyli:
  - prawidłowego wykonywania czynności higienicznych, rozwijania umiejętności samoobsługowych (dozowanie wody, używanie mydła, korzystanie z ręcznika, korzystanie z toalety, mycie zębów), utrzymania czystości przyborów toaletowych, poszanowania intymności,
  - przestrzegania umów grupowych w zabawach samorzutnych: zakazu biegania w sali zabaw, eliminacji zachowań agresywnych, przestrzegania kompromisu w zabawie, eliminowania hałasu, poszanowania dla pracy i działalności innych, dbałości o porządek,
  - wyrabiania umiejętności zabawy i pracy w grupie, w zespole, podczas zajęć organizowanych, w szczególności: respektowania poleceń nauczyciela, współdziałania z kolegami, skupiania uwagi na danej czynności, nieprzeszkadzaniu innym, słuchaniu innych, sygnalizowaniu w miarę możliwości chęci wypowiadania się, przyjmowania prawidłowej postawy,
  - kształtowania nawyków kulturalnego spożywania posiłków i właściwego zachowywania się przy stole: prawidłowej postawy przy stole, umiejętnego posługiwania się sztućcami, korzystania z kubka i serwetek, eliminowania głośnych rozmów, nieprzeszkadzania innym w jedzeniu, w miarę możliwości zjadania swojej porcji,
  - przestrzegania umów dotyczących zachowania poza budynkiem przedszkolnym: przestrzegania zasad bezpiecznego poruszania się po drogach, nieoddalania się od grupy, reagowania na sygnały nauczycielki, zachowania postawy asertywnej w stosunku do osób obcych, bezpiecznej zabawy w ogrodzie przedszkolnym, poszanowania przyrody.
  
  Dzieci potrzebują precyzyjnego określenia co jest dozwolone, a czego nie wolno.
  Opracowując „Kodeks  przedszkolaka” musimy zarówno wspierać i motywować je do przestrzegania obowiązujących norm i zasad, jak również  konsekwentnie egzekwować go.
  Skutecznym środkiem wychowania są nagrody i pochwały.
  Mają one wartość zachęcającą do pracy dla każdego człowieka, a tym bardziej dla dziecka.
  Uznanie i akceptacja mobilizują do dalszych wysiłków.

• NAGRADZAMY ZA:
  •Stosowanie ustalonych zasad i umów.
  •Wysiłek włożony w wykonaną pracę.
  •Wywiązanie się z podjętych obowiązków.
  •Bezinteresowną pomoc innym.
  •Aktywny udział w pracach na rzecz grupy i przedszkola.

  FORMY NAGRADZANIA:
  •Pochwała indywidualna.
  •Pochwała wobec grupy.
  •Pochwała przed rodzicami.
  • Eksponowanie mocnych stron dziecka.
  •Wyznaczanie dziecka do prowadzenia zabawy np. pociągu.
  •Przydzielenie ważnego zadania do wykonania.
  •Wyznaczenie dziecka na „pomocnika” przy realizacji określonego zadania.
  •Zastąpienie nauczyciela w prowadzeniu zabawy.
  • Możliwość wyboru przez nagrodzone dziecko ulubionej formy działalności, zabawy.
  •Wyróżnienie przez dostęp do atrakcyjnej zabawki.
  •Atrakcyjne spędzanie czasu, atrakcyjna zabawa w grupie według pomysłu dzieci.
  • Uatrakcyjnienie dnia (wprowadzenie nowej zabawy, bajka).
  •Chodzenie w pierwszej parze.
  * Drobne nagrody rzeczowe np. emblematy uznania (odznaka, order).

  Po ustaleniu norm postępowania powinniśmy także ustalić konsekwencje za brak podporządkowania się im.

  KONSEKWENCJE STOSUJEMY ZA:
  •Nieprzestrzeganie ustalonych norm i zasad współżycia w grupie i przedszkolu.
  •Stwarzanie sytuacji zagrażających bezpieczeństwu i zdrowiu własnemu i innych.
  •Zachowania agresywne.
  •Niszczenie wytworów pracy innych, ich własności.
  •Celowe nie wywiązywanie się z podjętych obowiązków.

• FORMY KONSEKWENCJI:
  •Upomnienie słowne  indywidualne (przypomnienie obowiązujących zasad).
  •Upomnienie słowne  wobec grupy.
  •Poinformowanie rodziców o przewinieniu.
  •Okazywanie niezadowolenia – gest, mimika, wyrażenie przez nauczyciela smutku i niezadowolenia z powodu zachowania dziecka.
  •Czasowe odsunięcie od zabawy.
  •Wyciszanie dziecka przez indywidualne zabawy przy stoliku.
  •Rozmowa na temat postępowania dziecka – przedstawienie następstw zachowania (skłonienie dziecka do autorefleksji).
  •Zastosowanie aktywności mającej na celu rozładowanie negatywnych emocji.